Urodziła się w 1965 roku w Sosnowcu. W 1988 roku ukończyła Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie.
Karierę teatralną rozpoczęła w 1989 roku u Jerzego Jarockiego na deskach Starego Teatru rolą Dziewczyny Lewina w „Słuchaj, Izraelu” oraz jako Królowa Małgorzata w „Iwonie, księżniczce Burgunda” u Jerzego Stuhra w Teatrze Ludowym w Krakowie. W 1990 Krystian Lupa obsadził młodą aktorkę w słynnym dziewięciogodzinnym przedstawieniu „Braci Karamazow” w Teatrze Starym. Od tego czasu Hajewska-Krzysztofik zagrała w większości krakowskich przedstawień Lupy – w „Malte albo Tryptyku marnotrawnego syna" Rainera Marii Rilkego, „Kalkwerku" wg prozy Thomasa Bernharda, „Lunatykach" wg Brocha, czy „Rodzeństwie" wg Bernharda. Oprócz spektakli Lupy grała m.in. u Jerzego Grzegorzewskiego („Dziady - dwanaście improwizacji" ), Andrzeja Wajdy („Słomkowy kapelusz"), Grzegorza Jarzyny („Mackbeth”).
W spektaklach Krzysztofa Warlikowskiego widzowie zobaczyli ją po raz pierwszy w „Bachankach” Eurypidesa (2001). Od tego czasu zagrała w „Oczyszczonych” Sary Kane (2001), „Burzy” Shakespeare’a (2003), „(A)pollonii” (2010), „Krumie” Hanoha Levina (2005), „Opowieściach afrykańskich wg Szekspira” (2011), „Kabarecie warszawskim” (2013), „Francuzach” wg Marcela Prousta (2015) i „Wyjeżdżamy" (2018).
Na dużym ekranie po raz pierwszy wystąpiła w jednym z najżywiej komentowanych filmów polskich na początku lat 90. pt. „Śmierć dziecioroba” (1990) w reż. Wojciecha Nowaka. Grała we „Wronach" Doroty Kędzierzawskiej, „Szczęśliwym człowieku" Małgorzaty Szumowskiej, „Spisie cudzołożnic” Jerzego Stuhra. W 2008 roku za kreację w „33 scenach z życia” Małgorzaty Szumowskiej została wyróżniona nagrodą dla najlepszej kobiecej roli drugoplanowej podczas Festiwalu Filmowego w Gdyni, była również nominowana do Orłów – Polskiej Nagrody Filmowej.
Do zespołu Nowego Teatru dołączyła 1 października 2016 roku.
Najważniejsze nagrody:
1988 - Wyróżnienie za debiut; za rolę w „Iwonie, księżniczce Burgunda” Witolda Gombrowicza w reżyserii Jerzego Stuhra na 14. Konfrontacjach Teatralnych "Klasyka Polska" w Opolu i na 6. Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi;
1998 - Grand Prix za rolę w „Kalkwerku” Thomasa Bernharda w Starym Teatrze w Krakowie na 38. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych;
2001 - Feliks Warszawski - nagroda za najlepszą rolę drugoplanową w sezonie 2000/2001 w „Bachantkach” Eurypidesa w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego w Teatrze Rozmaitości w Warszawie;
2004 - Ludwik - nagroda krakowskiego środowiska teatralnego za rolę w „Kalkwerku” Thomasa Bernharda w reżyserii Krystiana Lupy w Starym Teatrze w Krakowie;
2005 - Feliks Warszawski za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą, za rolę w „Krumie” Hanocha Levina w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego (TR Warszawa / Narodowy Stary Teatr w Krakowie);
2008 - Nagroda za drugoplanową rolę kobiecą w filmie „33 sceny z życia” w reżyserii Małgorzaty Szumowskiej na 33. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni;
2012 - Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza za najlepszą kreację aktorską sezonu 2011/12 za rolę w przedstawieniu „Opowieści afrykańskie według Szekspira” w Nowym Teatrze w Warszawie;
2015 - Srebrny Medal Gloria Artis Zasłużony Kulturze; Nagroda im. Stanisława Wyspiańskiego.
W mediach:
