Projekcja zapisu spektaklu „Kariera Arturo Ui" Heinera Muellera oraz dyskusja w ramach cyklu wykładów Anny R. Burzyńskiej „Nowe patrzenie krytyczne” (spektakl z polskimi napisami). 

Heiner Mueller, nazywany najważniejszym spadkobiercą Bertolda Brechta w niemieckim teatrze, wyreżyserował „Karierę Artura Ui” w 1995 roku. To było jego opus magnum w dziedzinie reżyserii teatralnej. Zmarł wkrótce po premierze. Premiera granego do dzisiaj, rewolucyjnego, legendarnego spektaklu odbyła się w Berliner Ensemble. Rolę tytułową odtwarza wielki niemiecki aktor Martin Wuttke. Jego genialna kreacja przeszła do historii teatru, spotkała się z ogromnym uznaniem zarówno krytyków, jak i publiczności, była wielokrotnie nagradzana. Arcydzieło Muellera w 2008 roku, 13 lat po premierze, trafiło na krakowski Festiwal „Dedykacje: Brecht”. W tym czasie zjeździło cały świat, stając się lekcją scenicznej siły i wyznacznikiem nowoczesności, wywierając przemożny wpływ na rozwój i obecny kształt europejskiego teatru. 

Heiner Mueller (1929-1995) to jeden z najważniejszych twórców współczesnego dramatu niemieckojęzycznego. Interesował go ścisły związek między historią a biografią, dlatego w swojej twórczości odwoływał się do najnowszej historii Niemiec wpisując w nią własny życiorys. Stworzył nową estetykę na przecięciu tego, co osobiste, z tym, co polityczne. W jego twórczości bezkompromisowy rozrachunek z tradycją teatralną idzie w parze z ostrym, przenikliwym spojrzeniem na historię Europy ostatnich dekad.

Jednym z głównych prawodawców nowoczesnego wykorzystania muzyki w teatrze jest bez wątpienia Bertolt Brecht, wraz z Kurtem Weillem i Hannsem Eislerem eksperymentujący między innymi w dziedzinie metod wykorzystania kontrapunktu na scenie i na ekranie. „Kariera Artura Ui”, utwór palimpsestowy, gdzie na wzorzec tragedii Szekspirowskiej nałożone zostają wzorce filmu gangsterskiego i musicalu, w reżyserskiej interpretacji Heinera Müllera – dramatopisarza i reżysera szczególnie wyczulonego na harmonię i dysharmonię – staje się swoistym anty-musicalem o Hitlerze-wściekłym psie. Wsławiony wybitną rolą tytułową Martina Wuttke, spektakl oparty jest na szczególnej, na wskroś oryginalnej metodzie aktorskiej, fizjologię ludzkiego organizmu wtłaczającą pomiędzy dwa obsesyjne rytmy: wewnętrzny i zewnętrzny.

Wstęp wolny.