Teatr Polski w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej oraz Grupa Lux Med przedstawiają: 

Spektakl Barbary Wysockiej i Michała Zadary

Anty-Edyp 

Wystąpią:

• Barbara Wysocka
• Leszek Lorent (perkusja)
• Michał Górczyński (klarnet)
• Jacek Budyń Szymkiewicz (bas)
• Dr. Ewa Piotrowicz (USG serca)
• Dr. Izabela Chwalibogowska (USG płodu)

z wykorzystaniem będą tekstów Sofoklesa, Freuda oraz Deleuze'a i Guattari'ego

Koprodukcja:

• Muzeum Sztuki Nowoczesniej 
• Teatr Polski 
• Partnerem medycznym projektu jest Grupa LuxMed

Spektakle odbędą się w Teatrze Polskim w Warszawie

• 18 Listopada 2010 - godz. 19:00
• 19 Listopada 2010 - godz. 22:00
• 20 Listopada 2010 - godz. 22:00
• 21 Listopada 2010 - godz. 22:00

Koordynator projektu: Łukasz Korczak 

„Anty-Edyp” Barbary Wysockiej i Michała Zadary to projekt łączący sztuki wizualne, muzykę, filozofię, medycynę i teatr.

Podstawę literacką spektaklu stanowią fragmenty tragedii Sofoklesa „Król Edyp”, pisma Freuda o Edypie oraz cytaty z książki „Anty-Edyp” Deleuze'a i Guattari'ego.

Na scenie znajdują się: aktorka w ósmym miesiącu ciąży oraz dwóch lekarzy, którzy wykonują USG serca matki i USG płodu. Przenikające się rytmy bicia serca matki i dziecka stają się podstawą dla muzyki tworzonej przez trzech wybitnych instrumentalistów.

Wysocka i Zadara tworzą portret człowieka, który od urodzenia, a nawet już przed urodzeniem jest uwikłany w mechanizmy społeczne, którego los - jak wierzyli Grecy - już dawno został przesądzony, lub też - jak uważają Deleuze i Guattari - który ma nieograniczone obszary wolności, jeśli się wyzwoli z opresyjnych relacji społecznych.

Bezprecedensowa podróż do wnętrza człowieka, przez krainy filozofii, medycyny i sztuki. Człowiek jako podmiot i przedmiot filozofii tu i teraz, ludzkie ciało jako instrument muzyczny. „Anty-Edyp” wpisuje się w długą tradycję badań medycznych, będących inspiracją dla sztuki. „Anty-Edyp” to powrót do źródeł teatru (tragedia grecka) i do źródeł życia.

Los Edypa porusza nas tylko dlatego, że mógł stać się naszym losem, ponieważ wyrocznia przed naszym urodzeniem rzuciła na nas też samą klątwę. Wszyscy jesteśmy skazani na to, by nasza pierwsza seksualna skłonność odniosła się do matki, a pierwsza nienawiść i chęć do przemocy odniosła się do ojca; nasze sny są tego dowodem. Król Edyp, który zabił swojego ojca - Laiosa - i ożenił się ze swoją matką - Iokastą - jest spełnieniem życzeń naszego dzieciństwa. Ale jesteśmy szczęśliwsi od niego - o ile nie jesteśmy psychoneurotykami - ponieważ udało nam się uwolnić nasze seksualne pożądanie od matki i zapomnieć naszą zazdrość wobec ojca.

- Zygmunt Freud, „Objaśnianie marzeń sennych”

Myśli się zwykle, że łatwo jest sobie poradzić z tematem Edypa, że Edyp jest dany, i istniał od samego początku. Ale tak wcale nie jest: Edyp zakłada niesamowite wyparcie maszyn pragnących.

- Gilles Deleuze i Felix Guattari, „Anty-Edyp”

Oddając szacunek świętemu Franciszkowi Salezemu, można by powiedzieć, że Anty-Edyp jest Wstępem do Niefaszystowskiego Życia.

- Michel Foucault, „Wstęp do Anty-Edypa”

Wszystko jest maszyną. Maszyny niebiańskie, gwiazdy czy tęcze, maszyny górskie, które łączą się z maszynami ciała. Nieprzerwany hałas maszyn. [... ] Ani człowiek ani natura już nie istnieją, tylko procesy, które produkują jedno przez drugie i łączą maszyny z innymi maszynami. Wszędzie istnieją maszyny produkujące i maszyny pragnące, schizofreniczne maszyny, całe życie gatunku: ja czy nie-ja, na zewnątrz czy wewnątrz - nic już nie znaczą.

- Gilles Deleuze i Felix Guattari, „Anty-Edyp”